Mijn ambities zitten overal ...

Het thema ambitie raakt mij: als ondernemer, als moeder, als coach, als vrouw van, als antropoloog, als dochter, als natuurmoeder op de school van mijn kinderen, en zo kan ik nog wel even doorgaan. In de verschillende rollen die ik heb, heb ik ambities. En die ambities vullen mijn gedrevenheid, zijn mijn inspiratie en passie.

Van carrieretijger naar ontwikkelingswerk
Ambities zijn er mijn hele leven geweest, in alle verschillende rollen die ik heb vervult. Eerst als 20-er: ik wilde carrière maken, veel geld verdienen en dan het liefst in de pr & reclame. Na een aantal jaren vond ik echter opeens allemaal gebakken lucht, ik kon er niks meer mee. Ik wilde voldoening uit mijn werk halen en zo startte ik als 27-jarige met de studie Culturele Antropologie in deeltijd. Daarnaast bleef ik werken en in 1996 leerde ik mijn grote liefde en soulmate Marc kennen. In 2001 gingen we samen, na mijn afstudeeronderzoek in Ghana en het behalen van mijn bul in 2000 , in Niger ontwikkelingswerk doen: mijn grote passie. Het liefst ging ik als antropoloog aan de slag voor een grote organisatie als Unicef, mijn steentje bijdragen aan een betere wereld. Vooral voor kinderen, die hadden al vroeg mijn hart gestolen. Toch ben ik gedesillusioneerd geraakt tijdens dit ontwikkelingswerk en voelde ik me al snel beter thuis bij de kleinere projecten gericht op onderwijs, waar ik me met hart en ziel voor heb ingezet. Ik heb veel gezien in deze periode waardoor ik mij heel rijk in hart & hoofd voel!

Kip-ei verhaal
Terug in Nederland beviel ik al snel van mijn dochter Amber, mijn 1e kind. Hier werd ik geconfronteerd met de individualistische maatschappij: het is jóuw kind, dus jóuw verantwoordelijkheid. En zo begon mijn kip-ei verhaal: ik wilde graag aan het werk, maar had geen kinderopvang. En zolang ik geen kinderopvang had, kon ik niet gaan werken. Ik merkte al snel dat mijn ambities niet minder waren geworden na het krijgen van een kind: ik had er juist één bij gekregen – die van moeder! En daarnaast vond ik ook belangrijk om werk te vinden wat er toe deed, m.a.w. mijn ambities op het maatschappelijke vlak waren ook niet verdwenen! Al snel vond ik een baan als trajectbegeleider bij een inburgeringorganisatie. Zij deden al snel ook re-integratietrajecten voor allochtonen en ik was de uitverkorene (de pionier) die deze trajecten ging begeleiden. Ook werd ik projectleider van de diverse re-integratieprojecten die daarnaast nog startte.

Mijn balans was totaal zoek!
Tegelijkertijd met die promotie – na een reorganisatie! - raakte ik zwanger van mijn 2e kind en dit heeft heel wat stress opgeleverd. En al had ik heel veel ambities in de verschillende rollen in mijn leven: de balans was totaal zoek! Mijn zoontje Bruno huilde veel en was veel ziek. Oorontsteking na oorontsteking volgde. En opeens was het genoeg: ik kon maar net alle ballen in de lucht houden! Ik heb mijn hart gevolgd en heb de gevoelskeuze gemaakt om een time-out te nemen van een jaar. Dat betekende mijn ontslag en fulltime moederschap thuis.

Toewerken naar mijn eigen balans in alle ambities ...
Zo heb ik me vanaf begin 2007 gericht op mijn ambities in mijn gezin, mijn persoonlijke ontwikkeling en het moeder zijn. Dit gaf rust in huis en rust in mijn hoofd. En de kinderen konden laten zien wie ze zijn, waardoor ze zich super goed ontwikkelden. Mijn zoontje heeft nooit meer een oorontsteking gehad … toeval? Natuurlijk begon het al snel weer te kriebelen en zo heb ik de keuze gemaakt om aan een coachopleiding te beginnen. Ik had een helder doel voor ogen: ik wilde een coachpraktijk aan huis starten om zo een betere balans te creëren tussen mijn werk en de zorg voor de kinderen, maar ook een betere balans in mijn ambities. Ik wilde als coach aan de slag met de bewustwording van moeders, zodat ze makkelijker hun eigen keuzes durven te maken en gelukkiger zijn in alle rollen in hun leven. Ik was zeker niet de enige die worstelde met de balans tussen werk, gezin en jezelf: het in de lucht houden van al die ballen was en is dagelijkse praktijk voor vele werkende mama’s! Begin 2010 startte ik met MAMcoaching. Het voelt goed om zelfstandig ondernemer te zijn en je ambities in het ondernemerschap waar te maken: vrijheid, onafhankelijkheid, flexibiliteit, zelf je uren invullen qua werk en zorg waardoor je eenvoudiger een goede balans tussen werk & privé kan behouden. Al blijft dat natuurlijk ook vaak een valkuil, vooral omdat ik vanuit huis werk. Ik houd nl. ook mijn ambities als moeder, als dochter (die zich zorgen maakt over de gezondheid van haar moeder, 2x geopereerd aan melanoomkanker in 2011), als beste vriendin (die vaak een luisterend oor of een duwtje in de goede richting nodig heeft na een burn-out + herniaoperatie) en als natuurmoeder op de school van de kinderen (2x per jaar met alle groepen naar buiten voor natuureducatie). Maar door helder te hebben wat mijn missie is in het leven, die nauw verbonden zijn met mijn levenswaarden, heb ik genoeg balans in mijn ambities gecreëerd dat ik een fijn leven leidt. Ik mag wel zeggen dat ik heel gelukkig ben!

Toekomstmuziek
Toch zitten er ook nieuwe ambities in mijn hoofd en hart - voor de toekomst. Zo zou ik graag een deel van de opbrengst van MAMcoaching aan een project voor ondernemende moeders/vrouwen in Afrika willen doneren. En zou ik graag een pelgrimstocht willen maken om mijn eigen weg te zoeken in de stilte, in de natuur om zo nog duidelijker te krijgen: wat wil ik nu écht? Nu mijn kinderen groter worden, zit dat er misschien wel in binnen nu en 5 jaar … En voor hen houd ik de ambitie als moeder: dat ze lekker in hun vel zitten, zichzelf mogen zijn en hun talenten mogen laten zien!

Hoe is het met jouw ambities? Ervaar jij balans in alle ambities die je hebt: als moeder, in je werk, als partner, op het maatschappelijke of idealistische vlak, etc? Kijk dan eens op de site van FAFnu en kom naar Female Ambitions Fridays! Ik ben heel benieuwd naar je reactie.