En dat is een hele uitdaging voor mij, vooral omdat we middenin het keuzemoment zitten voor een middelbare school voor mijn dochter van 11 jaar. Dus veel open dagen bezoeken, websites en folders bekijken, haar inschrijven voor en brengen naar open lesmiddagen. En dat alles zonder ook maar één to-do lijstje te maken. Pfoeh, wel heel lastig hoor, maar tot nu toe gaat het goed én voelt het goed. En dat komt vooral omdat ik mezelf een bepaalde vraag stel, elke keer als ik merk dat mijn perfectionisme weer de kop opsteekt. Hoe is dat zo gekomen?
Bijzondere gesprekken
Naast mijn eigen praktijk als coach voor moeders wil ik me ook maatschappelijk inzetten als vrijwilliger. En dat doe ik als tafelbuddy voor het mooie project ‘De tafel van één’*. Dit zijn bijzondere gesprekken tussen vrouwen die geen werk hebben, maar wel (weer) iets willen gaan doen. Als tafelbuddy zit ik aan tafel met 5 andere vrouwen. Ik begeleid de tafelgesprekken, maar doe ook gewoon mee. Het is geweldig om te zien dat de vrouwen er achter komen wat ze nu eigenlijk willen en hoe ze dat kunnen bereiken. Het mooie is, ze doen het helemaal zelf! Ieder bepaalt voor zichzelf welke vervolgstap ze na de tafel wil zetten: werk, vrijwilligerswerk doen of een cursus volgen. Tijdens de laatste tafel die ik in 2013 heb begeleid, heb ik mezelf de ‘belofte’ gedaan (mijn vervolgstap) om op het moment dat mijn perfectionisme weer toeslaat, aan mezelf te vragen: “wat levert het me op in deze situatie? Heeft het zin of is het een gewoonte geworden?”. In mijn werk merk ik dat het me iets positiefs oplevert: goede producten en diensten, en tevreden klanten. Maar in mijn privéleven zit het me alleen maar in de weg. Als ik overal to-do lijstjes voor maak om maar vooral niets te vergeten, dan raak ik zo gestrest dat ik niet meer gezellig ben. Ik wil het dan zó goed doen als moeder en partner, dat ik mezelf vergeet! Nog even en ik ben elke dag een to-do lijst aan het maken, waar ook in staat dat ik een uur vrij heb om iets voor mezelf te doen…
Wat heeft het loslaten me opgeleverd?
We zijn inmiddels 2 weken verder in 2014 en het gaat goed. Doordat ik me realiseerde dat ik helemaal niet perfectionistisch ben in het huishouden ben ik erachter gekomen dat het in mijn leven niet om perfectionisme gaat, maar om structuur. In mijn hoofd gaan zoveel gedachten rond over alles wat ik nog wil en moet doen, dat structuur als noodzaak voelt. Anders komt er niks meer uit mijn handen! Althans dat denk ik… Maar nu ik het meer loslaat, is er een stuk minder stress bij ons thuis. Natuurlijk is er de normale structuur van werken, naar school gaan, sportclubjes, muziekles e.d. maar de rest laat ik wat meer gaan. En ik voel nu al dat het me meer vrijheid geeft. Om tussendoor even een spelletje Skip-Bo doen, een heel gewild muziekboek met mijn zoontje op te halen in het dorp verderop of om met mijn lief een spontane boswandeling te maken als de kinderen een weekend bij mijn ouders zijn. Zonder alles te plannen (en de tijd dicht te timmeren), gebeurt er opeens van alles wat mij een prima gevoel oplevert!
En jij? Weet jíj al wat je wilt loslaten, maar vind je het lastig om het vol te houden? Mail of bel me dan voor een gratis kennismakingsgesprek en ervaar wat coaching voor jou kan betekenen: wandelend, via Skype of telefoon. TIP: kijk hier wat er het beste bij jou past
* een project van Women Inc. in samenwerking met gemeenten en lokale organisaties. Ik ben tafelbuddy in de gemeente Amersfoort.
Dit is het hoofdartikel uit het eZine MAMtips van januari 2014. Meld je hier aan als je iedere maand inspirerende en waardevolle tips in je mailbox wilt ontvangen.
